Tak własnie wyglądało i moje dzieciństwo. Jedynymi przedmiotami które byłem w stanie tolerować była fizyka i matematyka. Tej ostatniej sam się uczyłem - dużo do przodu. W takim pamiętniku na koniec podstawówki który każdy otrzymał - wychowawca klasy napisał mi sentencję zaczynająca się od słów " Umysłowi ścisłemu ... ". W Liceum byłem wołany "ajsztajnem" ...na studiach "profesorem" ...

Całe życie inny. Gdzieś z boku. Zamknięty w swoim świecie. Z własnej woli.
Notabene - odkryłem właśnie serial "Atypowy" ... brawo ja. Refleks szachisty jak zawsze już :D

Dzień dobry

Grafika to ... trochę clickbait ;)

Dziś bardziej o domniemanym braku empatii u osób z Aspergera. Trzy dni temu trafiłem na kanale youtube Fundacji PrzemocNIE, na baaardzo ciekawy film w tej kwestii. Poruszane aspekty są tam nie tylko empatii - ale również sprawczości u Aspich, ich naiwności, odpowiedzialności i samooceny.
Głównie w konfrontacji z ... "normalnymi ludźmi".

Film baaaardzo dużo wyjaśnia. I tak naprawdę każdy początkujący terapeuta powinien się z nim zapoznać, a część wypowiedzianych tam zdań znać na pamięć jak mantrę.

Ja osobiście uważałem się za osobę za bardzo wrażliwą odkąd pamiętam. Nie możność wzięcia się za coś czego w swojej ocenie nie umiem była na poziomie absurdu w mojej głowie. Dla przykładu  - mając 28 lat poszedłem do pierwszej pracy jako grafik komputerowy w pewnej agencji  - hobbystycznie fotografowałem i bawiłem się grafiką na wysokim poziomie, lecz "sprzedać się" sam nie umiałem. Pracując pierwsze tygodnie tam byłem coraz bardziej przerażony - "jak można robić takie gówno... i co za debile za to płacą... o co tu chodzi". Nie mieściło mi się to w głowie - a szef za to dom budował i jeździł wypasionym suwem. Zupełnie nie umiałem tak postępować. Do dziś jest z tym problem - potrafię się czasem zablokować z tego powodu. I to tym pani Ania z Fundacji właśnie mówi. Niekompetencję którą wokół ASPI dostrzega wokół naprawdę powoduję duże niezrozumienie i w afekcie złość która nas niszczy w środku.

Wybrany fragment filmu na powyższy temat : 
https://youtu.be/BEcltH9-1kk?t=1263

Myślę również, że nasza empatia jest ZUPEŁNIE czymś innym niż u neurotypowych - zupełnie inne dziedziny relacji społecznych obejmuje. A że neurotypowych jest więcej - to norma jest tam gdzie jest więcej. Na takiej zasadzie też powinno się tępić ludzi z IQ wyższym niż 100 ... bo taka jest norma dla człowieka żyjącego w Europie. Osobiście powiem, że osoba z IQ100 razi polotem .... tak , że tylko się zakopać.

Polecam obejrzeć w całości:)
pozdrawiam

 tekst oryginalny :

https://themighty.com/2019/08/study-autism-women-suicide


Nowe badania opublikowane w czasopiśmie Psychological Medicine wykazały, że kobiety autystyczne częściej podejmują próby samobójcze, a rodzeństwo osób autystycznych jest również bardziej zagrożone, co podkreśla potrzebę zapobiegania samobójstwom w całej społeczności autystycznej.

Badanie, prowadzone przez naukowców w Szwecji, zbadało dane dotyczące samobójstw, w tym prób i osób, które zginęły w wyniku samobójstwa, u ponad 54 000 osób w latach 1987-2013 i dopasowano je do rodzeństwa, pół-rodzeństwa i kuzynów. Uczestnicy ci zostali następnie porównani do grupy kontrolnej osób o charakterze neurotypowym. Prowadzone przez badaczkę Tatję Hirvikoski, wyniki badań wykazały, że ludzie autystyczni na całym świecie są cztery razy bardziej skłonni próbować popełnić samobójstwo w porównaniu z populacją neurotypową i osiem razy bardziej skłonni umrzeć przez samobójstwo.

Ze względu na dużą liczebność grupy w tym badaniu, Hirvikoski i jej koledzy byli w stanie uzyskać dodatkowe wnioski. Kobiety z autyzmem były bardziej narażone na myśli samobójcze lub próby samobójcze niż mężczyźni. To naśladuje trendy w populacji neurotypowej - kobiety częściej niż mężczyźni podejmują próby samobójcze (choć mężczyźni umierają przez samobójstwo w większym tempie).

W przypadku kobiet autystycznych, które również miały zaburzenia uwagi i nadpobudliwości (ADHD), ich ryzyko próby samobójczej prawie się podwoiło. Około jednej na pięć autystycznych kobiet z ADHD próbował popełnić samobójstwo w porównaniu do 1 na 11 autystycznych mężczyzn z ADHD. Autystyczne kobiety z niepełnosprawnością intelektualną były również bardziej prawdopodobne, aby próbowały popełnić samobójstwo - 1 na 13 kobiet w porównaniu do 1 na 20 mężczyzn.

"Wskazuje to na ryzyko prób samobójczych, które jest 10 razy wyższe niż wśród kobiet w populacji ogólnej", główny autor Hirvikoski powiedział Healthcare-In-Europe. "Ponadto, ryzyko popełnienia samobójstwa było jeszcze większe wśród tych kobiet, więc jest to bardzo niepokojący wynik".

Obecne badanie dotyczyło również ryzyka samobójczego dla krewnych osób z autyzmem w porównaniu z osobami z grupy neurologicznej, w celu zbadania, czy istnieje genetyczny związek pomiędzy samobójstwem a autyzmem. Chociaż z tych danych nie można ostatecznie wyciągnąć żadnych wniosków, naukowcy stwierdzili, że rodzeństwo osób z autyzmem jest bardziej skłonne do podejmowania prób samobójczych w porównaniu z rodzeństwem osób z grupy neurotypowej. Ponadto pół-rodzeństwo i kuzyni byli również nieco bardziej narażeni na ryzyko, gdy ich rodzina znajdowała się w spektrum.

Poprzednie badania dotyczące ryzyka samobójstwa wśród osób znajdujących się w spektrum również wykazały zwiększone ryzyko, przy czym osoby z autyzmem były około 10-krotnie bardziej narażone na próbę samobójczą. Jednakże wcześniejsze badania nie przyniosły jednoznacznych wniosków, zwłaszcza w kontekście rosnącej liczby samobójstw wśród wszystkich populacji. To nowe badanie dodatkowo podkreśla potrzebę zwiększenia środków zapobiegania samobójstwom i opieki w zakresie zdrowia psychicznego w społeczności osób cierpiących na autyzm. 

Nasze analizy wykazały, że ryzyko prób samobójczych i samobójstw było znacznie wyższe wśród osób z autyzmem" - powiedział Henrik Larsson, autor opracowania "Healthcare-In-Europe". "Wyniki dostarczają nam cennych informacji na temat czynników ryzyka i wskazówek dotyczących działalności klinicznej.

Słowem wstępu - poniższy post jest tłumaczeniem z angielskiego postu : link
Jest pisany z perspektywy autorki  (Tania A. Marshall ) -  osoby w spektrum autystycznym, dla KOBIET w spektrum. Nie chce tu pisać o wymowie feministycznym postu , chociaż taki może się jawić dla niektórych osób.

Mężczyźni również w dużej mierze mogą się utożsamiać osobiście z tym wpisem -
Ja to robię.

POKI CO TEKST NIE JEST GOTOWY W CAŁOŚCI.
WIDZISZ BŁĄD - TO NAPISZ DO MNIE.


***

Poniższa lista jest oficjalnym, szczegółowym dokumentem roboczym składającym się z unikalnych cech i cech dorosłych kobiet z zespołem Aspie-women.

Aczkolwiek nie jest to formalne narzędzie oceny oparte na badaniach naukowych. Jest to narzędzie przesiewowe oparte na wielu kobietach, z którymi opracowałam przez lata. Oceniałam, obserwowałam, diagnozowałam i pracowałam z tysiącami dziewcząt i kobiet w każdym wieku. Niniejszy dokument opiera się na moich niepotwierdzonych dowodach klinicznych i badaniach przeprowadzonych przez innych znanych specjalistów. Od czasu do czasu będę modyfikować i/lub aktualizować tę listę. Lista ta została napisana na podstawie moich przemyśleń, obserwacji i doświadczeń i nie jest napisana w żadnej szczególnej kolejności. Nikt nie musi mieć każdej cechy, a rzadko kiedy osoba identyfikuje się z każdą cechą. Autyzm jest stanem heterogenicznym i jako taki, podczas gdy ludzie mogą mieć podobne zdolności i wyzwania, nie ma dwóch takich samych osób z autyzmem.  Jest to opisowy profil anegdotyczny, podobny do wczesnych opisów, które Asperger, Kanner i Frankl opisali chłopców, których obserwowali.

***Należy pamiętać, że badania często pozostają wiele lat w tyle za pracą anegdotyczną, obserwacyjną i kliniczną.

***Ta lista nie charakteryzuje wszystkich ludzi, a autyzm jest stanem heterogenicznym. AUTYZM prezentuje się inaczej w każdej osobie. KAŻDEJ.

***Badania pokazują, że każdy ma cechy autystyczne. Z 100-częściowej układanki każdy na planecie ma parę lub kilka części. Te, które mają 60 sztuk, mają szerszy fenotyp autyzmu (BAP), a te, które mają 80 lub więcej sztuk, są diagnozowane lub zdiagnozowane jako takie.

***Samodiagnoza nie jest równoznaczna z formalną diagnozą. Niektórzy ludzie, którzy stawiają sobie diagnozy nie mają autyzmu lub syndromu Aspergera, a niektórzy tak. Może być fałszywie pozytywna autodiagnoza.

Poniższy profil został stworzony z myślą o kobietach, które są samo-diagnozujące lub rozważają formalną diagnozę oraz w celu pomocy pracownikom służby zdrowia psychicznego w rozpoznawaniu zespołu Aspergera u dorosłych kobiet.

Kobiety z zespołem Aspergera doświadczają swoich objawów na różnych poziomach, więc podczas gdy niektóre z nich są bardzo introwertyczne, to inne zaś nie. Wiele kobiet nie spełniłoby formalnych kryteriów diagnozy ze względu na ich mechanizmy radzenia sobie z tym problemem. Zostałyby one zdefiniowane jako "podkliniczne", "szczątkowe aspergery", inaczej znane jako szerszy fenotyp autyzmu (Broader Autism Phenotype - BAP). Kobiety z zespołem Aspergera lub autyzmem są zazwyczaj dyskryminowane ze względu na szeroki wachlarz możliwości lub poziomów funkcjonowania, które istnieją. Większość kobiet otrzymuje formalną diagnozę dopiero w wieku dojrzałym.

Lista ta charakteryzuje wiele dorosłych Aspie-women, z którymi pracowałam. Cechy te zależą również w pewnym stopniu od stopnia ciężkości, od tego, czy zostałeś oceniona i zdiagnozowana i/lub czy otrzymujesz wsparcie i interwencję, a także od tego, czy występują współistniejące stany chorobowe (np. zaburzenia osobowości).

1. Zdolności poznawcze/umiejętności intelektualne

• Często (ale nie zawsze) z wyraźnym podziałem na rozumowanie werbalne i percepcyjne, mniejszą pamięć roboczą i/lub szybkość przetwarzania, trudności w uczeniu się (np. dyskalkulia, dysleksja, rozumienie tekstu).
• Doskonała pamięć długoterminowa
• Słabsza pamięć krótkotrwała
• Wyraźny profil uczenia się składający się z profilu mocnych i słabych stron, szczytów i korytarzy, niepełnosprawności/różnic w uczeniu się.
• Często mają sztywne negatywne myślenie, nieelastyczny lub czarno - biały styl myślenia - sztywność myślenia.
• Niewidoczność kontekstu