"Nigdy nie będę wiedział jak to jest mieć autyzm ..."
A to jest pokrótce co odpowiedziałem:
Jak to jest mieć autyzm? Widzisz wszystko od razu. Od razu za dużo. Za jasno, za głośno, za śmierdząco, za dużo ruchu... Chcesz uciec od tego. Nie możesz. Łapiesz zawias albo wybuchasz - chcesz się od tego uwolnić. Chcesz być sam w spokoju zajmując się tym co TY TYLKO CHCESZ. Chcesz iść spać. Odpocząć. Nie jesteś w stanie znieść rozkazywania , czy zrozumieć kierowania się emocjami w postępowaniu innych ludzi. Wydaje Ci się to tak prymitywne, że aż boli. I to boli fizycznie - przez lata nierozumiany stajesz oko w oko z traumami. Traumy prowadzą wprost do zespołu stresu pourazowego. Czyli powracająca depresja przez całe życie. Biegunka z nerwów. Nietolerancje pokarmowe. Tiki, drgawki, ciągły płacz i przygnębienie. Chęć odebrania sobie życia z powodu nieradzenia sobie z życiem wśród jaskiniowców. Tak - jaskiniowców. Tak w dużej mierze wyglądają ludzie NT w oczach człowieka z ASD. Kierują się emocjami które są prymitywne. Niczym jak zwierzęta ... zwierzęce emocje to instynkty... ludzie NT nauczyli się je nieco tłumić... a w tym ASD tłumią jeszcze bardziej. Agresja u ASD jest tylko wówczas kiedy jest prze-bodźcowany (meltdown) i... i widzi wszystko wokół już tylko jako zagrożenie... i czy to jest agresja czy obrona?
Kolejną kwestią jest to, że bardzo ciężko przychodzi wypowiedzenie myśli - tj przemyślenia na jakiś temat są często tak wielowątkowe, że słuchający typowy NT nie jest w stanie nadążyć i polepić tego w całość. Mało kto daje rady z NT. Ten brak zrozumienia okrutnie irytuje i pogarsza stan psychiczny... i powstaje chęć do izolowania się - gdzie również jest chęć przynależności do jakiejś grupy - tyle , że od początku do końca na własnych jasnych zasadach.
Tak na marginesie - ten film powyżej bardzo dobrze oddaje to jak bywa męczące przejście ulicą bez słuchawek... czapki z daszkiem i okularów.
